Het archief dat in deze inventaris beschreven is heeft voornamelijk betrekking op de verwerving (erfpacht), restauratie en inrichting van het huis, park en bijgebouwen zoals deze door B.C. van Beek ter hand werd genomen. Een belangrijk deel van het archief heeft betrekking op de financiering en de verwerving van de nodige subsidies. In woord en beeld (het archief bevat talloze tekeningen, schetsen en foto's) getuigt het archief van de vorderingen en het resultaat van de restauratie. Behalve het huis (met zijvleugel en plantenkas) werden ook het park, de bruggen en de Ottomaanse duiventoren hersteld. Een project dat verregaand werd voorbereid was de reconstructie van het koethuis annex, paardenstal en tuinmanswoning. Dit complex was mede beoogd als een faciliteit voor erfgoedlogies. Doordat Van Beek in 2006 de erfpacht beëindigde en van Landfort vertrok, vond dit project geen doorgang. Behalve over bouwkundige activiteiten getuigen de archiefbestanddelen van de wijze waarop het huis door Van Beek gebruikt is. Geheel in de geest van de spreuk van A.C.W. Staring 'een Eden voor de vreugd geschapen is ongedeeld een woestenij' die van Beek op de westgevel van het huis liet aanbrengen, werd het huis benut voor diverse ontvangsten en evenementen (concerten, rondleidingen). Ambtenaren van de burgerlijke stand van de voormalige gemeente Gendringen sloten huwelijken in de oranjerie. In 2004 kreeg van Beek de gemeentelijke monumentenprijs voor de restauratie van Landfort.
Ook getuigt het archief van de inspanningen om de (bouwkundige) historie van het gebouw en de geschiedenis van haar bewoners te achterhalen. Daartoe verzamelde Van Beek archiefstukken, documentatie, publicaties en tal van oude foto's van bewoners en van het huis en de bijgebouwen, afbeeldingen die hij kwalitatief hoogwaardig liet reproduceren. Een belangrijke leverancier van dergelijk materiaal was de vroegere eigenaar van Landfort, de familie Luyken, waarmee Van Beek goede contacten onderhield.