Bij akte van 29 september 1946 wordt te Utrecht opgericht de Stichting Katholiek Thuisfront. De stichting beoogt de "geestelijke beïnvloeding van de katholieke militairen op zodanige wijze, dat gedurende de jaren welke zij in dienst doorbrengen, hun kansen geboden worden tot een ontwikkeling tot volwaardige katholieke mannen."

Elke parochie in Nederland vormt een parochiële afdeling en werkt onder een eigen gekozen bestuur. De besturen van de afdelingen, behorende tot eenzelfde dekenaat, kiezen een dekenaal vertegenwoordiger. De vertegenwoordigers van de dekenaten, die tezamen een gewest vormen, zijn leden van het gewestelijk comité, dat onder het voorzitterschap staat van een gewestelijk commissaris, die wordt aangewezen in overleg met het hoofdbureau. Het hoofdbureau staat onder toezicht van een directeur, benoemd door de raad van toezicht, welke is samengesteld uit vertegenwoordigers van de grote landelijke katholieke verenigingen.

De taak van de parochiële afdeling is het bewaren van het contact tussen de militair en zijn vroegere milieu: voorbereiding van aanstaande militairen, correspondentie met en toezending van plaatselijk nieuws aan militairen, opvangen van militairen die zijn gedemobiliseerd en steunen bij het wederopnemen in de burgermaatschappij. Bovendien werken de plaatselijke afdelingen mee aan de door het hoofdbureau geleide acties en verlenen zij financiële steun aan het hoofdbureau.