(Tekst overgenomen van de website: www.oudzelhem.nl, juli 2009 en aangevuld uit: gereformeerde Kerk Halle 1933-1983 door Ds. B. Aalbers)

De Gereformeerde Kerk in Halle is in 1933 geïnstitueerd, maar de geschiedenis van deze kerk begint al veel eerder. In 1886 is het niet tot instituering gekomen omdat het aantal gelovigen te gering was. In die tijd ging men te kerke naar De Keurhorst te Varsseveld. Voor de Halse gereformeerden een hele opgave om elke zondag opnieuw de lange tocht naar De Keurhorst te maken, 2 uur lopen over zandwegen die in de winter drekwegen waren.
Op den duur werd die afstand toch wel een bezwaar en mede daarom kwamen er bijbellezingen bij Ter Maat op Harmenshuus en bij Heusinkveld op Abbink. In de negentiger jaren wordt er een Evangelisatievereniging opgericht. Notulen uit die tijd zijn niet bewaard gebleven, maar in 1895 is er in de notulen van de moederkerk sprake van: Het preken in Halle en Dinxperlo.
In 1897 ligt er bij de kerkenraad een verzoek van jongelui in Halle om een lokaaltje te bouwen waar de Chr. Jongel. Ver. Rehoboth kan samen komen. De grond wordt beschikbaar gesteld door de familie Dimmendaal van de Polwever. In de volgende jaren komen er steeds meer samenkomsten voor de gereformeerde Hallenaren in het lokaaltje. In 1908 wordt het lokaaltje overgedragen aan de evangelisatievereniging.
In 1919 moet het lokaal dringend gerepareerd worden, kosten 143 gulden.
Op 15 december 1921 wordt voor het eerst een huwelijk bevestigd in het lokaaltje: dat van D.J. Geurkink en A. Lammers uit Halle.
In 1929 de restauratie van het lokaal. Het plafond moet vernieuwd worden, het dak is slecht en het moet eigengelijk van buiten gepleisterd worden. Bovendien is het wenselijk dat het lokaal vergroot wordt. De bouwplannen worden besproken met de aannemer. In het bestek word vermeld: Geen sterke drank op 't terrein en verboden misbruiken van Gods naam. De laagste inschrijving is 572 gulden.

Vanaf de ledenvergadering van 14 maart 1930 wordt er steeds uitvoeriger gediscussieerd om een zelfstandige gemeente te worden. Vele vergadering zijn er gehouden om meer diensten in Halle te krijgen en of Halle nu wel of niet zelfstandig moet worden. De kerkenraad van De Keurhorst weigert meestal medewerking te verlenen. In het najaar van 1932 stelt de classis een commissie in tot onderzoek omtrent kerkinstituering in Halle. Op 3 september 1933 was de instituering van de gereformeerde kerk van Halle een feit. Hoe dat ging vermelden de bronnen niet. De eerste kerkenraadsvergadering vindt plaats op 8 september. De aanwezige ouderlingen waren: G.W. Legters, J.C. Lammers en de diakenen H.W. Brunsveld en F.W. Harbers. In december werd G.H. Klein Hesselink als 3e ouderling gekozen.
In de jaren die volgen is er steeds meer behoefte aan een eigen voorganger en in 1934 doet kandidaat Zijlstra als hulpprediker zijn intrede. Het lokaaltje zag er niet uit als een kerk en er kwamen ook steeds meer gebreken.
Op 25 maart 1936 vergadert de bouwcommissie over een plan voor de bouw van een kerk en een pastorie, begroot op 10.000 gulden. Er wordt besloten een giften-actie bij alle kerken in Nederland te ondernemen. De giften stromen binnen, maar er moet toch zuinig aangedaan worden. Vooral kerkbanken zijn een kostbare zaak. Van een collega hoort Zijlstra dat een groot aantal banken staat opgeslagen van de Amsterdamse Nassaukerk. Resultaat: "Haal maar op wat je nodig hebt". Ook de preekstoel is een afdankertje van de kerk van Eefde-Gorssel.

Op 25 juli 1937 wordt ds. E. Zijlstra bevestigd door ds. A. Schweitser, zijn oud wijkpredikant van Amsterdam-Noord. Het is een heel bijzondere dienst, want aan het eind doopt de nieuwe predikant zijn eerste kind, Egbert Keimpe. Zijn tractement is 1.700 gulden per jaar plus vrij wonen en zoveel mogelijk in natura en 30 gulden voor de fiets.

Op woensdag 29 september 1937 wordt de kerk officieel in gebruikt genomen. De voorzitter van de bouwcommisie, G.W. Legters, laat Psalm 127: 1 zingen. Na gebed en openingswoord overhandigen twee leden van de commissie de sleutels van de kerk aan ds. Zijlstra. Het enige wat Halle nu nog ontbreekt is een eigen pastorie. In juli 1938 wordt het oude lokaaltje afgebroken en op die plaats wordt de nieuwe pastorie gebouwd.

In de jaren vanaf ongeveer 1960 wordt er langzaam iets zichtbaar van een samenwerking met de hervormde gemeente.
In het voorjaar van 1964 vinden de eerste besprekingen plaats over de bouw van een jeugdgebouw. Dit zal uitmonden in de bouw van het gebouw De Korenaar, dat in 1968 wordt geopend.
In mei 1972 verschijnt het eerste nummer van "Korenaardigheden", contactblad van de gereformeerde kerk Halle.
In juni 1976 verschijnt het eerste nummer van een gezamenlijk contactblad voor hervormd en gereformeerd Halle: K/T-orenaardigheden. Het betekent het einde van "Korenaardigheden". De nieuwe naam is een combinatie van "Toren" en "Koren". Hieruit blijkt een vergevordere samenwerking tussen de gereformeerde kerk en de hervormde gemeente. Wat begon als "contacten met de hervormde broeders" kreeg zijn vervolg in "samenwerking hervormd - gereformeerd" en zou via "Samen-Op-Weg" in het begin van de 21e eeuw uitmonden in een daadwerkelijke fusie tussen beide kerkgenootschappen tot een Protestantse Gemeente Halle.